اثرات مایع درمانی برشیوع تهوع و استفراغ پس از عمل شیرودکار

زمینه: تهوع و استفراغ پس از عمل یکی ازعوارض شایع پس از اعمال جراحی و بیهوشی است که می تواند باعث افزایش هزینه‎های درمانی ناشی از هزینه های پرسنلی، تجهیزات، دارو و بستری های ناخواسته گرددو هنوز یکی از مشکلات اساسی پس از عمل می باشد. هدف این مطالعه بررسی اثرات مایع درمانی اضافی بر تهوع و استفراغ پس از عمل می باشد. مواد و روش‌ها: در یک مطالعه، کارآزمایی بالینی دو سوکور تصادفی، 120 بیمار کاندید عمل جراحی شیرودکار به طور تصادفی در دو گروه کنترل (فقط دریافت مایعات ضروری) وگروه مداخله (دریافت مایعات ضروری به علاوه 10 میلی لیتر به ازای هر کیلوگرم وزن بدن سرم رینگر) تقسیم گردیدند. سپس میزان شیوع تهوع و استفراغ دراتاق ریکاوری و بخش مورد ارزیابی و بررسی قرار گرفت. یافته‌ها: دو گروه از نظرشرایط جمعیت شناختی، نوع عمل جراحی و علائم همودینامیک شرایط یکسانی داشتند. 22 بیمار ازگروه شاهد (36 درصد) و 10 بیمار از گروه مداخله (16 درصد) در اتاق ریکاوری و یا بخش دچار تهوع ویا استفراغ پس از عمل شدند (001/0>P). نتیجه گیری: مطالعه حاضر نشان می دهد مایع درمانی متوسط باعث کاهش شیوع تهوع و استفراغ پس از عمل شیرودکار گردیده و تجویز مایعات وریدی یک روش ساده، مؤثر، مطمئن و قابل تحمل برای جلوگیری از تهوع و استفراغ پس از عمل می باشد.